Słowa czasów kwarantanny we Francji
Kiedy kalendarz i zegar tracą swoje pierwotne znaczenie w czasie pandemii, jak konstatuje „Le Monde”, pozostają słowa. Ujmowanie w słowa wszystkiego, co nas otacza, to swoista psychoterapia społeczna pozwalająca uporządkować i „oswoić” rzeczywistość, choćby trudną. Język czasów COVID-19, paradoksalnie mimo koniecznej izolacji, dzięki zaawansowanym technikom komunikacji zdalnej rozwija się dynamicznie. Do łask wracają słowa zapomniane, pojawiają się zapożyczenia i kalki, gdyż obecna pandemia to problem całej ludzkości i powstają niezliczone ilości zbitek wyrazowych (mots-valises) stanowiących kreatywne formacje właściwie dowolnych słów z tymi dwoma podstawowymi: corona i COVID.
