Podziel się

Awizo słowem stycznia.

Komentarz Doroty Kopcińskiej:

Rzeczownik AWIZO pojawiał się w styczniu w związku z zamieszaniem wywołanym nowym sposobem dostarczania przesyłek sądowych. Jego formy spotykaliśmy w styczniowych tekstach informacyjnych, głównie w połączeniu typu: odebrać awizo. Jest to wyraz zapożyczony w rozwoju polszczyzny przynajmniej dwukrotnie z różnych języków romańskich w związku z jego różnym odniesieniem do rzeczywistości. W zależności od znaczenia występował także jako AWIZY i AWIZA ‘wiadomości’ (bez liczby pojedynczej, tak w XVI i XVII wieku) oraz AWIZ. Współcześnie „Wielki słownik wyrazów obcych PWN″ (2003) odnotowuje dwa rzeczowniki AWIZO. Drugi z nich – pochodzenia hiszpańskiego – należy do terminologii morskiej, w której tak nazywa się ‘niewielki szybki okręt wojenny do służby patrolowej i pomocniczej’. Pierwszy zaś wyraz AWIZO występuje w dwóch znaczeniach nacechowanych urzędowością. Jedno – ‘pisemne zawiadomienie o dokonaniu operacji bankowej lub handlowej’ – dawniej też AWIZ (z języka francuskiego) nie jest często używane, przynajmniej w tekstach polszczyzny ogólnej. Drugie (z języka włoskiego) to ‘pisemne zawiadomienie o nadejściu przesyłki, którą trzeba odebrać na poczcie’. W tekstach formy tego AWIZO występują na ogół w połączeniach typu: ktoś dostał awizo, powtórne awizo, ktoś (listonosz, kurier) zostawił komuś (adresatowi przesyłki) awizo w skrzynce i ktoś (adresat przesyłki) wyjął awizo ze skrzynki.
Nie bez powodu więc w Narodowym Korpusie Języka Polskiego tylko raz występuje to połączenie, które zdominowało styczniowe teksty. Zwrot odebrać awizo świadczy bowiem o tym, że rzeczownikowi AWIZO nadaliśmy w naszej pogoni za skrótowością wypowiedzi jeszcze jedno znaczenie – ‘przesyłka, którą mamy odebrać po otrzymaniu zawiadomienia’. Czas pokaże, czy to – dziś dość poręczne – znaczenie przestanie być potocznym okazjonalizmem i zadomowi się w polszczyźnie.